Mbale en Sipi Falls

Eindelijk hadden we dan ons vrije weekje! Maandagochtend zijn we rond half 8 vertrokken met de bus naar Mbale. Ons reisgezelschap bestond uit: Stephanie (Duitse verpleegkundige) en haar adoptiedochtertje Alibina en wij drieën. Aangekomen in Mbale hebben we de fietstaxi naar het Mount Elgon hotel genomen. Stephanie ging eerst haar driverslicense nog ophalen, wij gingen alvast richting het zwembad. Het zwembad was in één woord: heerlijk! Echt zo lekker.. Almost ‘n privé-zwembad, relaxte ligstoelen, ’n warme douche, een wc die uit zichzelf doorspoelt.. Geweldig genoten! Helaas waren de weergoden ons iets minder gezind, het begon namelijk behoorlijk bewolkt te worden. Nadat het dan toch echt begon te regenen besloten we richting het centrum te gaan. We hebben even op de markt gekeken, heerlijk gegeten in ’n Indisch restaurant en toen heeft Stephanie ons naar de matatu (taxi) gebracht. Helaas achtte Elsbeth het nodig om haar complete Indische schotel aan de wc te schenken. We hebben nog even op het punt gestaan om toch maar weer naar huis te gaan maar uiteindelijk hebben we besloten om toch maar naar de Sipi’s te gaan! De matatu is na een paar keer een valse start te hebben gemaakt toch vertrokken. Joke en ik met twee andere Ugandezen op de achterbank gepropt en ook Elsbeth had meerdere bankgenoten. Maar dat is heel gebruikelijk hier.

In de Sipi’s aangekomen werden we gewoon opgewacht door 2 personeelsleden (John, ’n erg geinig kereltje, en Fred, de gids voor de hiketocht van de volgende dag) van de Crow‘s Nest! Hadden we zeker niet verwacht. Hij wist zelfs de achternaam van Elsbeth nog! We kregen een erg mooie cabine toegewezen. Behoorlijk primitief, maar met een übermooi uitzicht! Echt fantastisch. Fred (medewerker van de Crow’s Nest) gaf ons even wat praktische tips en hij heeft ook even een extra matras gefixt. Elsbeth is daarna gelijk naar bed gegaan maar Joke en ik hebben nog even wat gegeten. Het werd rond 7 uur al pikkedonker en aangezien er geen elektriciteit in onze cabine was kregen we een olielamp mee naar boven. Nadat we een goede nachtrust hadden gehad, zaten we om 6 uur ’s ochtends al te genieten van de zonsopgang. Mooi! Daarna zijn we naar beneden gegaan voor een ontbijtje (hadden we de avond daarvoor al besteld, maar het ging weer op z’n Afrikaans). Rond een uurtje of 8 arriveerde Fred en kon onze hiketocht beginnen. Elsbeth was gelukkig weer wat opgeknapt en ook zij durfde het aan. Aangezien we alle 3 watervallen van dichtbij wilden aanschouwen hadden we besloten voor de lange hike te gaan. We kregen een stok mee (welke in het geheel niet overbodig was!) en een lunchpakket. De tocht kon beginnen.. In een vrij rap tempo (Fred had de sokken er behoorlijk in!) naderden we de eerste mountain. Op de foto’s is het misschien een heuveltje, maar het voelde als de Mount Everest.. Maar bij het naderen van de eerste waterval vonden we het alle drie al meer dan de moeite waard! Onderweg kwamen we van alles tegen.. Echt overal kwamen Afrikanen uit de bosjes.. Niet te geloven, ze wonen echt in the middle of nowhere! Na 2 watervallen begon de vermoeidheid redelijk toe te slaan, dus Fred was genoodzaakt z’n tempo enigszins te vertragen. Nadat we de laatste view hadden gehad gingen we weer richting Crow’s Nest. Gosh, we hebben een aantal keren gedacht dat het onze laatste meters zouden zijn, maar we hebben het gered!

In het Crow’s Nest aangekomen werd het tijd voor een drankje. Na een half uur te hebben gezeten stond er weer een beste klim op ons te wachten. Voor een (warme!)douche moesten we toch echt naar boven.. Tussen 5-8 bestond er namelijk de mogelijkheid om warm te douchen (bovenop de berg stond een vat waar water in werd verwarmd). Heerlijk! Helaas deden ze niet aan room(cabine)service dus we moesten weer naar beneden voor het diner. Inmiddels was het begonnen te regenen. Dit creëerde samen met de zon een prachtige regenboog! Fantastisch mooi. Hebben geprobeerd om er foto’s van te maken, maar in werkelijkheid was het 10.000x mooier! Ook deze avond zijn we weer vroeg naar bed gegaan.

De volgende dag heeft John een taxi voor ons geregeld en zijn we weer naar Mbale gegaan. Hier zijn we maar weer naar het zwembad gegaan. Dit keer hadden we het zwembad echt voor onszelf. Ideaal! Helaas kwamen de wolken het ook dit keer weer verpesten. Nadat we een half uur onder de douche hadden gestaan (tsja, die kosten van het toegangsbewijs moesten er toch uit..) zijn we weer naar het centrum gegaan. Vorige keer was Stephanie er om een bus uit te zoeken maar nu moesten we zelf. Jeu, op het ’busstation’ aangekomen bleek dit nog een flinke klus te zijn. Er kwamen gelijk 25 Ugandezen op ons af die ons allemaal wel in de bus wilden hebben.. Uiteindelijk hebben we voor een matatu gekozen. Deze was toen we er akkoord mee gingen nog leeg maar 2 seconden later zaten er al minstens 20 mensen in. En dat aantal werd steeds meer. Denk dat er uiteindelijk wel 30 mensen in zaten. Gelukkig hadden wij een bank voor ons drieën.. Onderweg zijn we nog aangehouden door de politie, er zaten toch echt teveel mensen in. De chauffeur kreeg een boete en er moesten 3 mensen uitstappen.. 10 meter verder zijn er weer 3 nieuwe mensen ingestapt maar dat terzijde.. Die chauffeur reed echt als een malle. Gosh, aangezien het wegdek ook niet echt denderend was werden we tig keer gelanceerd. Die Ugandezen moeten blij zijn dat ze niet zo lang zijn.. Maar ook deze rit hebben we weer overleefd. We kunnen terugzien op een paar hele leuke dagen, waarin we echt hebben genoten!

Liefs, Wijtske