Het is weer hoog tijd voor een nieuw verhaal. In het babytehuis is het inmiddels al weer redelijk druk. We hebben nu in totaal 18 kinderen in Amecet. Er zijn vorige week weer een aantal kinderen bij gekomen.
Judith, een prematuur baby, zij ligt hier in de couveuse. Christien, een kleine baby, waarvan de moeder vlak is overleden. Hellen is een oudere baby, zij kwam hier heel erg ondervoed binnen. Haar hele lichaam is opgezwollen, waardoor haar vel is gesprongen. We proberen haar hier weer een beetje aan te sterken, maar ze spuugt telkens alles weer uit wat ze binnen krijgt. Op dit moment krijgt ze sondevoeding, waardoor het ietsje beter met haar gaat. Betty is een meisje van 14 jaar. Ze is afgelopen jaar heel erg ziek geweest en is daardoor een jaar niet naar school geweest. Ze wilde zelf heel graag naar Amecet komen. Ze hopen dat ze hier door de juiste medicijnen en voeding minder vaak ziek zal zijn en dan weer naar school kan. Esther is ook een meisje van 14 jaar, waarvan beide ouders zijn overleden. Ze leefde in de village bij haar oom, maar haar oom zag haar meer als goedkope werkster. Ze ging naar school, maar moest daarnaast nog te veel werk doen. Dit was niet goed voor haar gezondheid. Amecet hield haar al in de gaten en had de oom al een paar keer gewaarschuwd en laten weten dat ze hier ook mocht komen. Nu is ze tijdelijk in Amecet en gaat later naar Amun.
Met Patrick gaat het stukken beter. Zijn wonden helen, hij eet goed en zo nu en dan kunnen we een lach op zijn gezicht te voorschijn toveren. Hij wil heel graag bij iemand zitten en laat steeds meer van zich horen. We waren er verbaasd over toen hij de tweede dag al weer naar zijn vader vroeg, hij wilde weer naar hem toe…
Vanaf deze week werken we alleen in de weekenden in Amecet en hebben we door de week de vakantieschool op Amun. Het schooljaar is hier vorige week afgelopen en de kinderen hebben nu twee maanden vakantie.
Sportdag
Afgelopen vrijdag was het dus de laatste schooldag van dit schooljaar. In Nederland zijn we gewend om er een hele feestelijke dag van te maken, maar hier doen de leraren het liefste niks. De kinderen zitten een hele dag in de schoolbank en aan het einde van de morgen worden de rapporten uitgedeeld. Arja vond dit zo sneu voor de kinderen, dat ze dit jaar aan ons heeft gevraagd om een spelochtend te organiseren. Wij waren meteen enthousiast, leuke uitdaging om hier een sportdag te organiseren. Een uitdaging was het ook zeker, want een spellencircuit zijn ze hier helemaal niet gewend. We hebben alle spelregels uitgeschreven, scorekaarten gemaakt, groepen ingedeeld door middel van gekleurde dierenkaartjes, enz. Donderdagmiddag zijn we naar de school gegaan om de leraren het hele circuit uit te leggen. Alles er aan gedaan om het zo duidelijk mogelijk te maken. Gelukkig waren de leraren enthousiast. En nu was het hopen dat alles zo ging verlopen, zoals we uitgedacht hadden! Teacher Alice gaf eerst aan alle kinderen een bibleclass. Daarna hebben we de kinderen ingedeeld in groepjes en konden de spellen van start gaan. We hadden een circuit van acht spellen, welke elk tien minuten werden gespeeld. Rennen, water gooien, zaklopen, kruiwagenrace, touwtrekken, balgooien, kat en muisspel en flesjevoetbal. De kinderen en de leerkrachten hadden erg veel lol en waren super fanatiek. En wij konden rustig genieten en de tijd bewaken, want alles verliep hartstikke prima!
Vakantieschool
We hebben nu inmiddels drie dagen vakantieschool achter de rug. En ook deze dagen verliepen hartstikke prima. Vorige week keken we er nog een klein beetje tegen aan, omdat we niet zo goed wisten wat we moesten verwachten. We wisten niet precies hoeveel kinderen er zouden komen en wat de niveaus van de kinderen waren. Zelf wilden we er wel een leuke vakantieschool van maken, maar het is ook de bedoeling dat de kinderen wat gaan leren. Maandag hebben we eerst maar een soort introductiedag gehad. We hebben de kinderen geobserveerd tijdens het lezen, beetje groepjes proberen te maken en we hebben spelletjes gedaan om te kijken hoe goed de kinderen zijn in de tafels van vermenigvuldiging. We hebben een soort kleutergroepje van 3 kinderen en we hebben een beginnend leesgroepje. De rest kan al wel redelijk goed lezen. De tafels van vermenigvuldiging vinden ze allemaal nog best wel moeilijk. Ook is er een jongen die volgend jaar naar P6 (ongeveer groep 7/8) nog een keer over moet doen, maar die nog heel veel moeite heeft met spelling, lezen en tafels. Wij proberen hem tijdens deze vakantieschool zoveel mogelijk bij te brengen, zodat hij alsnog naar P7 kan. Twee kinderen kunnen bijna geen Engels, dat is nog best lastig, maar gelukkig helpen de andere kinderen goed mee.
We hebben voor elke dag een redelijk vast programma van half negen tot half één. Eerst bibleclass, daarna een half uurtje tafels, dan een half uurtje lezen en dan is het tijd voor een break. Na de break nog een half uurtje lezen/spelling en daarna nog een spel of iets creatiefs.
Het is voor ons en voor de kinderen nog een beetje wennen, maar vooral tijdens het laatste uurtje hebben we veel plezier. Ze zijn hier erg competitiegericht, maar kunnen daarnaast ook heel veel lol hebben tijdens een spel.
Rots
In de eerste week hebben we de kleine rots van Soroti beklommen, maar afgelopen zaterdag hebben we de grote rots beklommen. Hoewel de Nederlanders hier het ons af hadden geraden, hebben we hem toch beklommen. Het schijnt dat het in de tijd van de rebellen nog wel gevaarlijk was om de rots te beklimmen, omdat soldaten de rots bewaken. De soldaten bewaken twee hele grote watertanken die boven op de rots staan. Halverwege werden we ingehaald door een soldaat, die ons graag de weg naar boven wilde wijzen. Het was een aardige man en helemaal niet gevaarlijk. Boven op de rots konden we over de hele stad kijken!
Wereldaidsdag
Op 1 december wordt jaarlijks de wereldaidsdag gehouden. Hier in Amecet zijn ze gewend om de overleden kinderen van het afgelopen jaar te herdenken, door middel van het aansteken van een kaars en het vertellen van hun levensverhaal. Na de herdenking wordt het leven van alle andere kinderen gevierd met muziek, taart en een soda (frisdrank).
Ik vond het heel bijzonder om dit mee te maken. Het is een speciaal moment om zo met alle kinderen en medewerkers dit te herdenken en vooral te vieren. Want als Amecet, Amun, de vrijwilligers en de sponsoren er niet geweest waren, hadden we voor veel kinderen dit leven niet kunnen vieren. Els bedankte daarom ook nog even speciaal alle sponsoren.
Judith, een prematuur baby, zij ligt hier in de couveuse. Christien, een kleine baby, waarvan de moeder vlak is overleden. Hellen is een oudere baby, zij kwam hier heel erg ondervoed binnen. Haar hele lichaam is opgezwollen, waardoor haar vel is gesprongen. We proberen haar hier weer een beetje aan te sterken, maar ze spuugt telkens alles weer uit wat ze binnen krijgt. Op dit moment krijgt ze sondevoeding, waardoor het ietsje beter met haar gaat. Betty is een meisje van 14 jaar. Ze is afgelopen jaar heel erg ziek geweest en is daardoor een jaar niet naar school geweest. Ze wilde zelf heel graag naar Amecet komen. Ze hopen dat ze hier door de juiste medicijnen en voeding minder vaak ziek zal zijn en dan weer naar school kan. Esther is ook een meisje van 14 jaar, waarvan beide ouders zijn overleden. Ze leefde in de village bij haar oom, maar haar oom zag haar meer als goedkope werkster. Ze ging naar school, maar moest daarnaast nog te veel werk doen. Dit was niet goed voor haar gezondheid. Amecet hield haar al in de gaten en had de oom al een paar keer gewaarschuwd en laten weten dat ze hier ook mocht komen. Nu is ze tijdelijk in Amecet en gaat later naar Amun.
Met Patrick gaat het stukken beter. Zijn wonden helen, hij eet goed en zo nu en dan kunnen we een lach op zijn gezicht te voorschijn toveren. Hij wil heel graag bij iemand zitten en laat steeds meer van zich horen. We waren er verbaasd over toen hij de tweede dag al weer naar zijn vader vroeg, hij wilde weer naar hem toe…
Vanaf deze week werken we alleen in de weekenden in Amecet en hebben we door de week de vakantieschool op Amun. Het schooljaar is hier vorige week afgelopen en de kinderen hebben nu twee maanden vakantie.
Sportdag
Afgelopen vrijdag was het dus de laatste schooldag van dit schooljaar. In Nederland zijn we gewend om er een hele feestelijke dag van te maken, maar hier doen de leraren het liefste niks. De kinderen zitten een hele dag in de schoolbank en aan het einde van de morgen worden de rapporten uitgedeeld. Arja vond dit zo sneu voor de kinderen, dat ze dit jaar aan ons heeft gevraagd om een spelochtend te organiseren. Wij waren meteen enthousiast, leuke uitdaging om hier een sportdag te organiseren. Een uitdaging was het ook zeker, want een spellencircuit zijn ze hier helemaal niet gewend. We hebben alle spelregels uitgeschreven, scorekaarten gemaakt, groepen ingedeeld door middel van gekleurde dierenkaartjes, enz. Donderdagmiddag zijn we naar de school gegaan om de leraren het hele circuit uit te leggen. Alles er aan gedaan om het zo duidelijk mogelijk te maken. Gelukkig waren de leraren enthousiast. En nu was het hopen dat alles zo ging verlopen, zoals we uitgedacht hadden! Teacher Alice gaf eerst aan alle kinderen een bibleclass. Daarna hebben we de kinderen ingedeeld in groepjes en konden de spellen van start gaan. We hadden een circuit van acht spellen, welke elk tien minuten werden gespeeld. Rennen, water gooien, zaklopen, kruiwagenrace, touwtrekken, balgooien, kat en muisspel en flesjevoetbal. De kinderen en de leerkrachten hadden erg veel lol en waren super fanatiek. En wij konden rustig genieten en de tijd bewaken, want alles verliep hartstikke prima!
Vakantieschool
We hebben nu inmiddels drie dagen vakantieschool achter de rug. En ook deze dagen verliepen hartstikke prima. Vorige week keken we er nog een klein beetje tegen aan, omdat we niet zo goed wisten wat we moesten verwachten. We wisten niet precies hoeveel kinderen er zouden komen en wat de niveaus van de kinderen waren. Zelf wilden we er wel een leuke vakantieschool van maken, maar het is ook de bedoeling dat de kinderen wat gaan leren. Maandag hebben we eerst maar een soort introductiedag gehad. We hebben de kinderen geobserveerd tijdens het lezen, beetje groepjes proberen te maken en we hebben spelletjes gedaan om te kijken hoe goed de kinderen zijn in de tafels van vermenigvuldiging. We hebben een soort kleutergroepje van 3 kinderen en we hebben een beginnend leesgroepje. De rest kan al wel redelijk goed lezen. De tafels van vermenigvuldiging vinden ze allemaal nog best wel moeilijk. Ook is er een jongen die volgend jaar naar P6 (ongeveer groep 7/8) nog een keer over moet doen, maar die nog heel veel moeite heeft met spelling, lezen en tafels. Wij proberen hem tijdens deze vakantieschool zoveel mogelijk bij te brengen, zodat hij alsnog naar P7 kan. Twee kinderen kunnen bijna geen Engels, dat is nog best lastig, maar gelukkig helpen de andere kinderen goed mee.
We hebben voor elke dag een redelijk vast programma van half negen tot half één. Eerst bibleclass, daarna een half uurtje tafels, dan een half uurtje lezen en dan is het tijd voor een break. Na de break nog een half uurtje lezen/spelling en daarna nog een spel of iets creatiefs.
Het is voor ons en voor de kinderen nog een beetje wennen, maar vooral tijdens het laatste uurtje hebben we veel plezier. Ze zijn hier erg competitiegericht, maar kunnen daarnaast ook heel veel lol hebben tijdens een spel.
Rots
In de eerste week hebben we de kleine rots van Soroti beklommen, maar afgelopen zaterdag hebben we de grote rots beklommen. Hoewel de Nederlanders hier het ons af hadden geraden, hebben we hem toch beklommen. Het schijnt dat het in de tijd van de rebellen nog wel gevaarlijk was om de rots te beklimmen, omdat soldaten de rots bewaken. De soldaten bewaken twee hele grote watertanken die boven op de rots staan. Halverwege werden we ingehaald door een soldaat, die ons graag de weg naar boven wilde wijzen. Het was een aardige man en helemaal niet gevaarlijk. Boven op de rots konden we over de hele stad kijken!
Wereldaidsdag
Op 1 december wordt jaarlijks de wereldaidsdag gehouden. Hier in Amecet zijn ze gewend om de overleden kinderen van het afgelopen jaar te herdenken, door middel van het aansteken van een kaars en het vertellen van hun levensverhaal. Na de herdenking wordt het leven van alle andere kinderen gevierd met muziek, taart en een soda (frisdrank).
Ik vond het heel bijzonder om dit mee te maken. Het is een speciaal moment om zo met alle kinderen en medewerkers dit te herdenken en vooral te vieren. Want als Amecet, Amun, de vrijwilligers en de sponsoren er niet geweest waren, hadden we voor veel kinderen dit leven niet kunnen vieren. Els bedankte daarom ook nog even speciaal alle sponsoren.
Helpende Hollander
Donderdag 3 december om 17.10 uur komt Els met Amecet in het programma Nederland helpt. Misschien vinden jullie het leuk om te kijken!
Voor foto's kun je kijken op www.picasaweb.google.com/amecet.uganda
veel liefs, Joke
hoi lieve joke
BeantwoordenVerwijderenhet is steeds weer fijn om iets van jullie tehoren of te zien.
ik wens je veel sterkte en wijsheid toe voor jullie alle maal.
liefs en een kroep van tante janke
Lieve Joke,
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat je ons weer laat delen in jullie ervaringen en avonturen. En de foto's erbij maken het beeld nog completer. Echt heel bijzonder wat jullie daar doen!
Dikke tut, Simone.