Safari en jaarwisseling

Allereerst voor iedereen de allerbeste wensen voor 2010. Wij zijn oudejaarsdag weer veilig terug gekomen van onze safarireis. We hebben het erg gezellig gehad en ontzettend genoten van de mooie natuur en alle prachtige dieren. We kunnen in het kort wel even vertellen wat we gedaan hebben, maar ik denk dat de foto’s toch het meeste zeggen.
Vorige week zondag is Andries hier aangekomen. Elsbeth was natuurlijk helemaal happy! Maar ook Wijtske en Joke waren blij met zijn komst, want er zat voor elk een lief cadeautje van thuis in de tas. Familie Schaafsma en Inge bedankt! En ook de mem van Elsbeth bedankt voor het heerlijke pakketje met chocolaatjes en andere dingen! We kunnen er weer even tegen aan. Ook de kinderen van Amun en de Oegandeze stafleden werden blij gemaakt, want Andries had een grote tas vol met grotere kleren meegenomen, er zat voor iedereen wat in.

Maandag zijn we al vroeg vertrokken naar de westkant van Oeganda. Joke had een dosis medicijnen en pijnstillers mee, want ze was niet zo fit (malaria). Vandaar dat ze ook elke keer zo charmant op de foto’s staat met een dikke sjaal om ed. De taxichauffeur stond om een uur of zeven bij ons voor de gate, nog even tanken en vertrekken maar. Rond twee uur kwamen we aan bij het begin van het gigantische park. Er was nog tijd voor een korte game drive (tocht door het park), want de pont zou toch pas om vier uur gaan. Het dak van de auto werd omhoog gedaan, zodat we goed zicht hadden om de dieren te gaan spotten. Het begon deze eerste drive langzaam aan. We zagen verschillende soorten herten, buffalos, zwijnen en mooie vogels. En ergens heel in de verte zag onze chauffeur Norbert twee olifanten en een aantal giraffes. Om vier uur gingen we dus met een pontje over de Nijl. En meteen aan de andere kant van de Nijl was onze camping, Red Chili. Na het inchecken en bestellen van ons avondeten hebben we onze tent opgezet. Sjonge, wat is Norbert daar handig in. Na een klein half uurtje stonden alle drie tenten.

Dinsdag stond er ’s ochtends een langere game drive op het programma. Het ontbijt was voor ons ingepakt en we namen het pontje van zeven uur. ’s Ochtends vroeg zijn de dieren namelijk wat actiever en heb je dus grotere kans om ze te zien. Nu hoopten we toch wel wat grotere dieren van dichtbij te kunnen zien, dus het dak werd weer omhoog gedaan. Ongelofelijk mooi om in zo’n mooie natuur rond te rijden met zonsopgang. Mooie luchten, mooie landschappen en ondertussen de dieren proberen te vinden. Echt wel even zoeken, want ze zijn echt goed aangepast aan het landschap. Gelukkig had Wijtske er hele goed ogen voor en ontdekte ze binnen de kortste keren al een aantal giraffes. Onderweg kregen we een seintje van een tegenligger, Norbert had even een kort babbeltje met hem en reed snel weer verder. Nog geen vijf minuten later hadden we drie vrouwtjes leeuwen naast onze auto liggen. Wat een ontzettend mooie en stoere beesten. Heel erg indrukwekkend. Na een tijdje bewonderen zijn we maar weer verder gereden. Wij helemaal happy, omdat we al zoveel mooie dieren hadden gezien. Maar dat was nog niet alles, want na een stukje verder rijden hadden we ook de drie olifanten op tien meter afstand, gigantisch die beesten. Lekker een beetje grazen, tegen een boom aan hangen en wat flapperen met de oren. Als laatste van deze tocht zagen we nog een heel bijzondere vogel, Norbert zag hem nu voor de vierde keer in vier jaar tijd.

Voor de middag stond er een boottocht op het programma. Op naar de Murchison Falls!
In eerste instantie hadden we een privéboot, maar net voor vertrek kwamen er toch nog een aantal bij. Onderweg echt vet veel nijlpaarden gezien. Heb van horen en zeggen dat het behoorlijk gevaarlijke beesten zijn, maar als je ze zo ziet liggen.. Wat een ideaal leventje! Helaas is het ideale kodakmoment (nijlpaard met open bek) niet gekomen. Nahja, ze hadden de bek vaak genoeg open maar helaas deden ze ‘m ook gelijk weer dicht, als ik m’n camera tevoorschijn toverde. Beetje jammer.. Onderweg lag zelfs de Nijlkrokodil (hoe origineel..) op ons te wachten. Verder veel buffalo’s, bavianen, veel vogels etc. gezien. In de verte liepen zelfs de olifanten nog voorbij.

Na ongeveer 2 uren arriveerden we bij de waterval. Even iets anders dan de Sipi Falls (en daar waren we al van onder de indruk..). Het is het smalste punt van de Nijl, dus het water komt er met een behoorlijke kracht doorheen. Je kon ook een hiketocht maken naar de top van de watervallen, maar helaas hadden we onze bergschoenen niet bij ons. Op de terugweg lag het tempo iets hoger en we waren al snel weer op de plaats van bestemming.

Na een heerlijk diner lagen we alweer vroeg in de tent. Voor de volgende ochtend stond er niks op het programma dus we konden uitslapen. Na het ontbijt hebben we de tent opgeruimd en zijn we nog naar de top van de watervallen geweest (met de auto..). Super mooi! Water denderde er echt doorheen.. Niet te geloven dat al het water van de Nijl daar gewoon doorheen gaat.. Nadat we terugkwamen op de camping, konden we nog even relaxen. Om half 4 moesten we weer paraat staan, want we gingen kamperen in de bush. Bij het pontje stond de ranger (Dennis) al op ons te wachten. Nadat hij z’n geweer had opgepikt, kon de tocht beginnen. Eerst gingen we weer een gamedrive door het park doen. Kwamen onderweg nog vet veel giraffes tegen. Stonden op nog geen 10 meter afstand. Leuke kodakmomenten. Op een gegeven moment; kwam de kreet ‘hé guys, I see lions!’ van de voorbank. Zo cool, hebben we de mannetjesversie ook nog kunnen spotten! Hij was in gezelschap van 2 vrouwtjes. Helaas was het ene vrouwtje behoorlijk toegetakeld. Had vastgezeten in een val van stropers (blijkt dat de locals hier schuldig aan waren). Nadat Dennis z’n collega-rangers had gebeld om de exaxte plaats te melden (ze waren namelijk al de hele dag op zoek, maar ze konden ze maar niet vinden) ging onze tocht weer verder. Onze tent moest uiteraard voor zonsondergang opgezet worden. De kampeerplaats bevond zich aan de oevers van Lake Albert. Aangezien we al getraind waren in het tent opzetten, stonden ze vrij rap weer overeind. Terwijl wij genoten van het uitzicht gingen Norbert en Dennis hout zoeken voor het kampvuur. Kwamen met complete bomen weer terug. Hier zat de fik al snel in! Tijdens het kampvuur had Dennis nog een aantal stoere verhalen voor ons. Rond een uur of 9 zijn we de tent ingedoken, nadat we Dennis ervan hadden verzekerd dat hij niet in slaap mocht vallen. En hij heeft z’n taak goed volbracht, want we zijn niet lastiggevallen. Hoorden wel allemaal dierengeluiden, maar dankzij het kampvuur hebben ze ons niet met een bezoekje vereerd. De volgende ochtend waren we al vroeg wakker. Nadat we de tenten hadden afgebroken zaten we om kwart voor 7 weer in de auto.
Hadden nog de stille hoop om een luipaard te spotten, maar deze zat helaas te goed verstopt. Voordat we het park uit waren, was het anderhalf uur verder. Het was echt een supermooie ervaring! Hebben echt enorm genoten van Gods schepping!

Oudejaarsdag kwamen we om een uur of drie weer terug in Soroti. Na een goede terugreis hadden we hele verhalen om hier weer te vertellen. Hier in Amecet hebben de mensen ook niet stil gezeten. Er zijn weer een heel aantal Nederlanders vertrokken, Theo, Bernard en Berre zijn weer naar huis gegaan en Jolanda en Esther zijn weer op doortocht naar Tanzania. Ook is één van de kinderen, Mary, naar huis gebracht. Voor haar was het niet meer nodig om hier te zijn en ze had familie waarbij ze terecht kon. We zitten inmiddels ook bijna vol, dus ook wel goed voor het doorschuifsysteem.
Els en Janneke waren appel-, ananas- en bananenflappen aan het bakken en Arja maakte met de kinderen oliebollen. We hadden lekkere toastjes en kleine gehaktballetjes. Dat zou weer een feestavond worden. Vanaf tien uur zijn we met elkaar op de veranda een soort van verboden woord spel gaan doen. Heel erg veel gelachen. Even na elven had Els nog een een terugblik op het afgelopen jaar en hebben we met elkaar uit de bijbel gelezen, gebeden en gezongen. Heel erg mooi om zo het jaar af te sluiten en het nieuwe jaar te beginnen. Hierna kregen we een soda en de heerlijke hapjes. En dan nog even het verhaal van het vuurwerk. Els had gehoord dat er in town één plaats zou zijn waar vuurwerk zou worden afgeschoten. Wij zijn dus meteen na het elkaar gelukkig Nieuwjaar te wensen met elkaar achter op de pick-up gesprongen en naar town gereden. Ze hebben denk ik tien vuurpijlen afgestoken, waarvan wij er vijf hebben gezien. Maar er was vuurwerk en een heel leuk ritje naar en van town, waar we zelf een stel gillende keukenmeiden achter op de auto hadden.

Voor foto’s van al deze prachtige belevenissen, kijk op

www.picasaweb.google.com/amecet.uganda

veel liefs Elsbeth, Wijtske en Joke